HOEKOM !
Hoekom – as iets stink
is daar dadelik
só baie brommers ?
Hoekom trek n blom
se soet geur
net n paar bye ?
Hoekom neem dit so lank
om iets te bou,
maar is dit so gou
om dit af te breek ?
Hoekom is dit moeilik
om te leer swem,
maar maklik om te verdrink ?
Is die mens maar
van nature geneig
om te sink ?
Hoekom is almal so goed
met kritiseer en kyf,
maar daar is so min
wat glimlag en dryf ?
Hoekom is daar
so baie mense,
maar nogtans voel
die meeste alleen ?
Hoekom is mooiweers-
vriende volop,
maar Ware Vriende
kom een – een ?
Hoekom, as iemand sterf,
is daar so min
wat wérklik ween,
terwyl die meeste
skaars n traan wegpink
en wonder wat gaan hulle erf ?
Waar is Ware Liefde ?
Waar is Ware Vriendskap ?
Waar is Skoonheid ?
Waarom sien ons dit so min ?
Weet ons nie
hoe om Mooi te ontgin ?
Terwyl ons almal daarna smag en reikhalsend wag
vir die Mooi om te begin ?
Bossies is baie,
blomme is min . . . . .
dis die Paradys –
en die Appel – ding !
Kom, laat ons wys
ons kán hierdie berg klim !
Na elke donker nag
is daar n helder dag !
Ons KÁN GLO !
Ons SÁL BO uitkom !
My Vriende
My vriende
is soos krale,
elkeen het
sy eie kleur.
Party is rond
en glad,
ander hoekig
en plat.
My vriende
is sierade,
wat met hul dade
my lewe opbeur.
Elkeen het
sy plekkie
in my Haremhart.
Hul deel my
lewe met my,
al die blydskap
en die smart.
My vriende is
soos lekkergoed,
altyd welkom,
altyd soet.
As ek platval,
gee hul my weer moed.
Ek voel soms
soos n by
wat soet happies
uit baíe blomme kry !
My vriende
is pilare,
wat stewig
by my staan.
As almal my verlaat,
sê hulle
hul verstaan.
Ware vriende
is nie net kaneel
wat vandag
se poeding met my deel,
maar ook sout en seldery,
nét soos die lewe
mag nodig kry !
Ek het my vriende
LIEF,
en hulle vir my !
Wat het ek gedoen, o Heer,
om soveel GENADE te kry ?
